De vermaarde fabrikant van luxe sportwagens Ferrari gaat op 20 oktober naar de beurs. Voor zo’n 50 dollar kun je al een aandeel aanschaffen. Maar hoe interessant is het eigenlijk om te investeren in een bolide van het Italiaanse merk?
Bij een gesprek over exclusieve sportauto’s komt al snel de naam Ferrari ter tafel. Het bedrijf, dat in 1947 met zijn eerste straatauto kwam, werd opgericht door wijlen Enzo Ferrari, die zijn carrière begon als testcoureur van Alfa Romeo.
Ferrari groeide in de jaren daarna uit tot een iconisch merk, dat synoniem staat voor hoge kwaliteit en beeldschoon Italiaans design. De vele successen in de Formule 1, de koningsklasse van de autosport, stuwden de populariteit van de modellen.
Op 20 oktober vangt een nieuw hoofdstuk aan voor de dochter van autoconcern Fiat-Chrysler: Ferrari gaat naar de beurs in New York. Beleggers kunnen dan ruim 17 miljoen aandelen kopen tegen een prijs van 48 tot 52 dollar per stuk.
In plaats van geld uit te geven aan Ferrari-aandelen kunnen beleggers er ook voor kiezen om een sportwagen te kopen met het beroemde steigerende paard op de motorkap. Investeren in auto’s is – als je het slim aanpakt – namelijk lucratiever dan sparen of beleggen. Maar dat geldt niet voor alle Ferrari-modellen.
Oldtimers lucratiefst
Het Nederlandse onderzoeksbureau Red Blossoms bracht de waarde-ontwikkeling van Ferrari's in kaart van januari 2000 tot en met januari 2015. Daarbij zijn de bolides onderverdeeld in drie groepen: Early Classics (1947-1972), Mid Classics (1972-1989) en Young Classics (1989-2000).
Wat blijkt? De Early Classics zijn veruit de beste investering gebleken; de waarde nam in de genoemde periode met gemiddeld 15 procent per jaar toe. Met name na 2010 is de waarde van Ferrari's die voor 1972 zijn gebouwd als een raket omhoog geschoten.
Dat is te zien aan het huidige aanbod van tweedehands Ferrari's. Wil je nu een minstens veertig jaar oude oldtimer uit Maranello aanschaffen, dan moet je enkele tonnen tot een paar miljoen op tafel leggen.
Op de Nederlandse occasionsites staat slechts een model te koop uit die periode: een Ferrari 330 GT 2+2 Series II V12, bouwjaar 1967.
De vraagprijs van het bovenstaande model met 52.450 kilometer op de teller bedraagt 379.900 euro. De wagen heeft jarenlang in een ondergrondse parkeergarage verborgen gestaan en heeft daarna een uitgebreide revisie van Ferrari ondergaan. De motor is nog origineel maar is helemaal onder handen genomen.
In Duitsland is er meer keus. Op Mobile.de worden 48 Ferrari's van voor 1972 aangeboden. Goedkoopste model is deze Ferrari 365 GT 2+2 uit 1969, die 235.000 euro moet kosten
Allerduurste is de onderstaande Ferrari 275 GTB/4 uit 1968. Vraagprijs: bijna 3,8 miljoen euro. Dit model is door het magazine Sports Car International verkozen tot een van de beste sportwagens van de jaren zestig.
Is je budget minder groot, dan is het kopen van een Ferrari met bouwjaar tussen 1972 en 1989 misschien een optie. Het jaarrendement ligt met 8 procent dan wel een stuk lager bij de Early Classics, volgens Red Blossoms. Maar een iets jongere sportwagen is wel een stuk betaalbaarder.
Op Nederlandse sites voor tweedehands auto's staan 43 modellen aangeboden. Deze Ferrari 308 GTB uit 1979 heeft een vraagprijs van 99.500 euro, waar de nieuwprijs in 1982 net iets meer dan 52.000 euro bedroeg. Er zijn 12.000 stuks gebouwd van het model, dat voor het eerst op de Autosalon van Parijs in 1975 aan het publiek werd getoond.
Maar ook bij de Mid Classics kunnen de vraagprijzen richting het miljoen gaan. Zoals voor deze iconische F40, de laatste productie-auto die onder supervisie van Enzo Ferrari werd gebouwd. De oprichter overleed in 1988.
De sportwagen kostte destijds omgerekend 350.000 euro. Maar voor dit 27 jaar oude model mag je nu 965.000 euro neertellen. En daar kan niet over worden onderhandeld, schrijft de verkoper.
Volgens Red Blossoms kun je door de bank genomen beter geen geld steken in relatief jonge Ferrari's, die na 1989 zijn gebouwd. De Young Classics zakten in vijftien jaar tijd in totaal 46 procent in waarde.
Ben je geen liefhebber en zie je een Ferrari puur als beleggingsobject, dan kun je deze Ferrari 456 GT (zie foto hieronder) uit 1997 dus beter links laten liggen. De nieuwprijs van de auto lag boven de 250.000 euro in de jaren negentig. Nu is de vraagprijs van deze Ferrari 456 GT - die overigens in prima staat verkeert - nog slechts 44.950 euro.
Ook deze Ferrari 360 Modena uit het jaar 2000 is flink in waarde gedaald. De nieuwprijs lag destijds op iets meer dan 180.000 euro. Nu is de eerste Ferrari die een volledig uit aluminium gebouwde carrosserie heeft te krijgen vanaf 62.950 euro.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl
